Drapieżnik.

Gospodarka planowa nie zawsze jest zła.....

Otóż chodziło, by być na lodzie jak najwcześniej. Trzeba wykorzystać potencjał miejscówki i dobowe cykle żerowania garbusów. Miało być w minusie i było, wiedziałem, że będą problemy z kiwokiem silikatowym - zamarza w środku i cześć, trzeba żyłkę wywlekać ręcznie. To zabiera cenny o poranku czas na miejscówce i jest po ludzku upierdliwe. Wczoraj wieczorem wylutowałem kiwok z blaszki stalowej, miał on być panaceum, ale po pierwszym przepuszczeniu zestawu przylutowane oczko z drutu stalowego odpadło i zjechało do balansówki, którą akurat serwowałem w tej chwili rybom.
Na lodzie byłem o 7.50, cisza, szaro, na lodzie pusto. Oczywiście nie byłbym sobą, gdybym nie zapomniał czegoś. Tym razem chodziło o wyłączenie zasilania kamery, ładowarka samochodowa pracowała całą noc i okazało się, że jestem bez prądu w kamerze, znaczy z chwilą prądu w kamerowej bateryjce. Prócz tego trzeba było zaimprowizować połączenie z stykiem akumulatora - ułamało się w kieszeni. Mniejsza o to, bo w ostatecznym rozrachunku zaimprowizowanym połączeniem podpiąłem ładowarkę USB do aku flashera, i było wiadome, że voltów starczy. Tylko gratów więcej do przenoszenia między dziurami, bo dodatkowo statyw kamerki.
     Od razu idę na wczorajsze dziury, odpalam flashera. Są. W ciągłym ruchu, Do wody idzie wczorajszy zestaw z bałdą. Nie trzeba było długo prosić ryb do tańca....Zanim odpaliłem kamerkę miałem już dwa spore okonie na lodzie. Brania pewne, żadnych podhaczeń, miały ochotę na imitację ochotki ,zasysały pewnie. Chwila szamotaniny z kablami kamerki, zrobiła się cisza. Wiercę serię dziur, widzę następne ryby, niestety odpływają w pokoju - obmarzający kiwok spowalnia opad dużej przecież (8g.) przynęty. Trzeba szukać dalej. Mam rybę. Spora. Hol spokojny, pod przezroczystym lodem wiruje jasne cielsko. Jest spory. To ryba dnia. 36 cm, 628g. Szukam dalej szczęścia. Następny hol, przy przenoszeniu gratów widzę, że kamera się zawiesiła, pomaga wyjęcie baterii - tracę nagranie niestety. Kolejna dziura. Widzę ryby, chcę zrobić test innych przynęt, kopara mi opada, bo okonie uciekają od błystek, balansówki traktują obojętnie. Wpuszczam też do akcji wiedźmę. Jest za lekka, to ponad 10m wody, opada i opada, żadnej reakcji ryb. Kończę eksperymenty i wiercę dziury seriami. W jednej ma trzy spore ryby. Kumple odprowadzają towarzyszy do pół wody ,co daje nadzieję na więcej brań. Scenariusz flasherowy ten sam. Ryby są, lub wnerwiam je graniem haczyków z imitacją ochotek. Nie zawsze jestem skuteczny, brania są mało czytelne, luźne haki nie dają rybie oporu, ona je po prostu zasysa i nie można grać - czuć tylko pulsujący ciężar na żyłce Spinam dwie sztuki,  spowolniony opad bałdy kosztuje mnie kilka brań - świeża dziura, ryby są, zanim podam przynętę, wychodzą ze stożka przetwornika. Kilku zawodników odpuszczam, odsuwam się nieco z tego blatu, wychodzą małe ryby - jeden jakiś żółty, pewnie od piasku, lekko poniżej 20cm. To nie moja melodia, nie dzisiaj. Bo wszystkie dotychczasowe ryby przekraczają 30cm. Niektóre sporo. Wracam na szczęśliwą dotąd miejscówkę, ryb coraz mniej, jest godzina 10. Nie chce mi się taszczyć flashera i kamery z dziury do dziury, poza kadrem doławiam jednego z mniejszych, w tej samej dziurze jeszcze jedna spinka i to koniec na dzisiaj. Nauczyłem się robić zdjęcia tym ustrojstwem, wyszły słabo, ale są. Mam nadzieję, że filmy będą lepsze. Jeszcze ich nie widziałem. Dziś nie dam rady obrobić materiału. Czas na mnie,  obiecałem Wiolecie, że będę przed obiadem, niezawodny żołądek daje znać, że to ta pora. Poza tym ryby skończyły poranny żer.  Ktoś idzie od brzegu......
Wysyłam znajomym sms-y z rybami, dzwonie do domu, że jedziemy odwiedzić teściów......mam coś dla nich. Chwila refleksji nad dzisiejszym dniem - plan zrealizowany. Bez finezji, konwenansów, ot, czysta robota. Pracowałem na nią długo, od jesieni - mapując, rzeźbiąc klamoty na lód, słuchając Łukasza, że z flasherem to jest inna robota. Wioleta też ma zasługi - dał mi swój samochód na wyjazd, a pachnie tam dziś pięknym okoniem. Ja nie mam jeszcze zimówek - nie zdążyłem. Bo człowiek nie dosypia, tylko rzeźbi te podlodowe biżuterie ;)
Zabrałem osiem ryb, ważyły cztery kilo, średnia wyszła pół kilo, ale dwa były większe - po 620 gramów. Jak to śpiewa Bednarek takie chwile jak te, nie zdarzają się zbyt często.... Tym bardziej, że idzie odwilż.
Dzisiaj to ja byłem drapieżnikiem. Wczoraj znalazłem ryby, dziś je osaczyłem, złowiłem i zamierzam je zjeść... nie mam jakiś wyrzutów sumienia z tego powodu.....W tygodniu skoczę na zwykłe okonki, nakręcę filmik o łowieniu na bezmotylkę na pasiaczkach, które ponoć dość współpracują. Ale myślami pewnie do końca zimy będę na górach, dolinach......

         Film będzie, jak  go poskładam, na pewno nie dziś. Mam robotę do szkoły, no i chcę zintegrować kamerkę z flasherem. Jakieś przeguby, ramiona, zawiasy mam. Tyko trzeba to funkcjonalnie poskładać do kupy.
Do usłyszenia wkrótce.